இன்று நான் நிச்சயமற்ற பற்றி என்று இந்த வலைத்தளம் என் சொந்த கதை சேர்க்கப்பட்டது – கலாச்சாரங்களுக்கிடையேயான நிச்சயமற்ற. நான் இந்த தலைப்பில் கதைகளை எந்த எண்ணை எழுதி, posted ஒரு வெறுமனே ஒரு சமீபத்திய உதாரணம் மனதில் வரும் என்று ஒன்று உள்ளது. நான் கனடா முதல் தலைமுறை இருக்கிறேன் – என் பெற்றோர் மற்றும் மூதாதையர்களின் பிரிட்டிஷ் உள்ளன – எனவே நீங்கள் கலாச்சாரங்களுக்கிடையேயான நிச்சயமற்ற தருணங்களை கனடாவில் எனக்கு நடக்க கூடாது நினைக்கலாம்.

தவறு – நான் இந்த நாட்டில் காணப்படும் உரிமை அனைத்து கலாச்சார பரிமாணங்களை கடந்து அந்த உணர்வை வெட்டுக்கள் யோசிக்காமல். அதை நீங்கள் சமீபத்தில் கனடாவில் வந்துவிட்டது என்பதை தேவையில்லை, நீங்கள் பழங்குடியினர் என்பதை, உங்கள் முதல் மொழி பேச பிரஞ்சு அல்லது ஆங்கிலம், ஐந்து ஆண்டுகளுக்கு அல்லது உங்கள் வாழ்வின் அனைத்து இங்கு வாழ்ந்து, நீங்கள் மற்றொரு கலாச்சாரம் சில அம்சம் சந்தித்தோம் போது நீங்கள் ஒரு கணம் இருந்தது – அல்லது உங்கள் சொந்த – மற்றும் நீங்கள் அதை பற்றி யோசித்து கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. அநேகமாய், நான் செய்தது போல், உங்களை நீங்கள் என்ன செய்ய வேண்டும் என்பதை யோசித்து கண்டுபிடிக்கப்பட்டது.

என் சொந்த வாழ்நாள் அனுபவம் சிறிய மாதிரி இருந்து, நான் இந்த நேரம் ஒளியுடைய இருக்க முடியும் என்று கதைகள் மாற்ற தெரியும், கஷ்டமான, humourous, எழுச்சியூட்டும். அவர்கள் முக்கியத்துவம் சிறிய காணலாம் – அல்லது உண்மையிலேயே பெரிய. நான் அனுபவம் நம் அனைவருக்கும் உள்ளது என்று சொல்லமாட்டேன் – நிச்சயமற்ற வெவ்வேறு உணர்கிறது, மேலும் அச்சுறுத்தலும் உள்ளது, எல்லாம் நீங்கள் சுற்றி எல்லோரும் அறிமுகமில்லாத உணர்கிறது போது. இன்னும், அங்கு ஏதோ பகிர்ந்து, பொதுவான மற்றும் நாம் நிச்சயமற்ற எதிர்கொள்ள நாம் அனைத்து நேரம் புரிதல் வேண்டும் என்று தான் இந்த கதைகளை தொடர்பு முக்கியம் என நான் நினைக்கிறேன் ஏதோ, பொருட்படுத்தாமல் கலாச்சார பின்னணி, ஒரு பெரிய சமநிலைக்கு உள்ளது. பகிர்தல் என்ன இந்த நேரத்தில் வெளியே வரும் அடிக்கடி அந்த கலாச்சார சந்தித்துக்கொள்ளும் அடியெடுத்து நோக்கம் இருக்க முடியும், இப்போது நாங்கள் அந்த வாய்ப்பு தெரியும் – நாங்கள் மட்டும் இல்லை.

நான் தனியாக இல்லை என நான் நம்புகிறேன், நீங்கள் பகிர விரும்பும் இது சம்பந்தமாக ஒரு கதை உண்டு – நான் அதை கேட்க விரும்புகிறோம் நான் என்று மற்ற மக்கள் நிறைய யோசிக்காமல் நான். கிளிக் இங்கே நான் posted கதையை வாசிக்க,

எனக்கு இந்த திட்டத்தை பற்றி யோசிக்க வேண்டும் என்று மற்ற நாள் என் அருகில் ஒரு பம்பர் ஸ்டிக்கர் மூலம் நிறைவேற்றப்பட்டது – நான் பேச்சை கேட்டு வருகிறோம் என்று கதைகள், மற்றும் கதைகள் இணையதளத்தில் வரும் என்று.

“நீங்கள் என்ன நினைக்கிறீர்கள் எல்லாம் நம்பிக்கை இல்லை.” சாமர்த்தியமுள்ள. எனக்கு, அந்த எளிய தண்டனை நேர்த்தியாக நாம் அடிக்கடி அதே போல் எடுத்து இரண்டு சிந்தனை செயல்முறைகள் பிரிக்கிறது. அதை நாம் பார்க்க அல்லது ஒரு குறிப்பிட்ட வழியில் ஏதாவது பதிலளிக்க போது இடையே இரண்டாவது என்று சிறிய பிளவு விளக்கும் – நமது கலாச்சார விதிமுறைகளை அது 'பார்க்க ஒரே வழி என்று எங்களுக்கு உறுதி செய்ய உதைக்க போது’ அல்லது பதிலளிக்க.

வகுப்பறைகள் நிகழ்வுகளை சுற்றி கதைகள் ஒரு ஜோடி குறிப்பாக மனதில் வந்து. ஒரு, நான் உயர் அடைய மாணவர்கள் குழு கேட்டு, அவர்கள் ஒரு தனிநபர்வாதம் சார்ந்த கலாச்சாரம் உள்ளன என வளர்ந்து, வெண்டிங் இன்னும் collectivist கலாச்சாரத்தில் இருந்து வழி ஒரு ஆசிரியர் தங்கள் ஏமாற்றத்தையும் அவர்கள் அறிவுரைகள். வழியில் மட்டுமே இளைஞர்கள் முடியும், மாணவர்கள் அவர்களுக்கு முற்றிலும் தெளிவாக தெரிகிறது என்று நடத்தையை விவரிக்கும். அதனால் அதிகமாக நான் உரையாடலை பிரதிபலிக்கிறது என்று, நான் அறிந்து, தரமான இடைவெளி குறைந்தது பகுதியாக கற்றல் இரண்டு வெவ்வேறு அமைப்புக்களில் இருந்து எழுந்தது என்றால் என்னை ஆச்சரியமாக இல்லை, ஒரு வகுப்பறையில் clashing. சவால் என்றால் ஆசிரியர் மற்றும் மாணவர்கள் என சாத்தியம் பார்த்து ஒரு வழி இல்லை என்று – நிலை பரஸ்பர தவறான புரிதல் மற்றும் வெறுப்பை நிறைய அமைக்க.

எனவே பம்பர் ஸ்டிக்கர் செல்ல – நேரம் அந்த நேரத்தில் நிறுத்தப்படலாம் ஒரு வழி இருந்தால் என்ன – நமது மூளை எங்களுக்கு முன் ஏதோ சரி அல்லது தவறு, எனவே நாம் பதிவு என்று “மாறுபட்ட” அல்லது “எதிர்பாராத” அது ஒன்றாக ஆராய்ந்து? என்று நீங்கள் பகிர்ந்த கதைகள் சில நான் கேட்க என்ன இது தான் – துல்லியமாக அந்த நேரத்தில் இருப்பது உங்களை கேட்க போதுமான pausing அடைவது அல்லது ஒருவருக்கொருவர் – அதை பற்றி என்ன?

இந்த நீங்கள் ஒரு கதை கேட்கும் என்றால், நான் அதை பகிர்ந்து கொள்கிறேன் நம்புகிறேன்!