Ek het grootgeword in 'n hoofsaaklik Nederlandse gemeenskap in Edmonton. Ek het na 'n Hollandse kerk, 'n Nederlandse skool, en terwyl iemand is welkom, nie baie mense van ander etniese groepe by ons aangesluit. Vanaf geboorte tot Graad 12, Die meeste van my vriende was van Nederlandse afkoms.

Dit verander toe ek na die universiteit. Ek het nie verstoot my Nederlandse vriende, maar begin te diversifiseer nie met enige doelbewuste bedoeling, maar omdat ek in my nuwe omgewing is omring deur diversiteit. Ek het my Chinese Kanadese vriende Lisa en Rose in my tweede jaar. Ons vriendskap het saam 'n versameling van Nederlandse en Chinese studente wat almal 'n obsessie met 'n dim sum middagetes. Ons het deel geword van mekaar se gesinne by in vieringe van die Chinese Nuwe Jaar is sintermeertjes Klaas. Ek het gou geweet soveel woorde in Kantonees Ek het geweet in Afrikaans en ek het 'n deskundige met eetstokkies.

Dit het nie lank neem om te besef dat daar min verskil tussen die drie van ons. Ons Canadianness vang ons Nederlandse of Chinese erfenis. Dit alleen meer duidelik geword toe ek gereis sedert Holland en China en sien hoeveel ons land van ons geboorte ons verhoudings het verander na die vaderland van ons ouers. Ons dra oorblyfsels van ons erfenis, maar ons is op ons kern Kanadese.

Lisa getroud met 'n Nederlandse vriend van my (miskien kan ek 'n krediet vir die bring hulle saam). Sy praat so maklik oor "haar" Nederlandse erfenis as ek doen oor "my" Chinese kultuur. Lisa, Rose, en ek nie meer spandeer ons tyd in mekaar sakke soos ons gedoen het in die universiteit, maar ongeveer een keer per jaar, die drie van ons probeer om te sit en haal oor dim sum.

Vir my is dit multikulturalisme. Nie die regering beleid of inisiatiewe, maar die samesmelting en vloeiende en ontwikkel ons afsonderlike kulture gedeel en wat gesamentlik die skep van iets nuuts en Kanadese.

- Annette in Edmonton