Przeszedłem przez zderzak naklejki w mojej dzielnicy na drugi dzień, że mi myśleć o tym projekcie – historie, które ja słyszałem w rozmowach, i historie, które przyjeżdżają do strony internetowej.

“Nie wierz we wszystko co myśleć.” Mądry. Dla mnie, że proste zdanie elegancko oddziela dwa procesy myślowe, które tak często biorą za jeden w tym samym. To wskazuje, że najmniejszy ułamek sekundy między kiedy widzimy lub odpowiedzieć na coś w szczególny sposób – i kiedy nasze normy kulturowe kopać w celu potwierdzenia przez nas, że jest to jedyny sposób, aby "zobaczyć’ lub odpowiedzieć na nią.

Kilka opowieści wokół wydarzeń w klasach szczególnie przychodzą do głowy. W jednym, Słuchałem grupy uczniów osiągających wysokie, dorastania, ponieważ są one w kulturze zorientowanej indywidualistyczny, odpowietrzanie ich frustracji z okazji nauczycieli z hodowli więcej kolektywizmu był pouczając ich. W ten sposób, że tylko nastolatki mogą, studenci opisywali zachowanie wydawało się, że całkowicie niewytłumaczalne do nich. Tak bardzo, że jak odbija się na rozmowy, Znalazłem się zastanawiać, czy przynajmniej część postrzeganej luki jakości powstał z dwóch różnych kierunków do nauki, ścierają się w jednej klasie. Wyzwaniem jest, że jeśli nauczyciel i uczniowie nie mają sposób widząc taką możliwość – scena jest za dużo wzajemnego niezrozumienia i frustracji.

Więc z powrotem na zderzak naklejki – co, jeśli istnieje sposób, aby zatrzymać ten moment w czasie – zanim nasze mózgi nam powiedzieć, że coś jest dobre lub złe, tak, że może po prostu zarejestrować “inny” lub “nieoczekiwany” i zbadać go razem? To jest także to, co słyszę w niektóre historie już udostępnionych – realizacja jest dokładnie w tym momencie, a zatrzymując się na tyle długo, aby zadać sobie pytanie, czy każdy inny – co o tym?

Jeśli ten post skłania opowieść dla Ciebie, Mam nadzieję, że będziesz dzielić!