Eins og marga unga Quebecers, Ég fór í Vestur-Kanada, leita að sumarvinnu og immersion mínu á öðru tungumáli, English. J'avais 21 ár, fjall reiðhjól, a svefnpoka og mikil þorsta fyrir ævintýri. Koma í Banff í apríl 1994, rétt áður en ferðamannatímann, Ég gisti á farfuglaheimilinu tími til að leita sér að vinnu. The staður er fyllt með Quebecers francophone, Ég kynnist japanska sem kenndi mér í tungumáli sínu sem, sem hefur verið mjög gagnlegt til að þjóna japanska viðskiptavini til að versla þar sem ég vann að lokum allt sumar.
Með nýja vini, Ég hitti heillandi strák í Calgary, English listamaður sem mig langar til að gleyma áform mín að fara aftur til Quebec. Það er satt að það er ekki til betri leið til að læra tungumál - eða gleyma tungumálið munur. Að vera með hann, Ég fór Banff, að finna vinnu í Calgary og hóf mál til inngöngu í University of Calgary. Það var fyrst í allt sem ég hef tökum skrifa á tungumáli Shakespeare, það sem ég beitt í kjölfar kvöld. Ég uppgötvaði fyrir tilviljun að það var við háskólann í Calgary miðstöð frönsku, a staður hollur til the samtal fyrir nemendur í tungumáli Molière. Það var hinn fullkomni staður til að hitta Francophiles. À Calgary, Ég hef oft heyrt sömu forðast : "Ég lærði franska immersion, en ég get ekki talað núna. Ég myndi frekar tala frönsku ". Centre, Ég hafði tækifæri til að vinna nokkrar klukkustundir í hverri viku sem kennari í frönsku og hjálpa nemendum að, eins og mig, langaði til að vera öruggari í nýju tungumáli. Þetta er þar sem ég uppgötvaði að ef tveir menn hafa ekki sama móðurmál, fyrsta tungumál sem þeir tala oft um að þeir muni halda áfram að nota. Tuttugu árum síðar, þegar ég tala við vin minn John, Ég vissi á Miðstöð franska og sem nú býr í Vancouver, það er alltaf á frönsku.
Ég halda spennandi minningar um þessa tíma æsku minnar í Alberta. Það er einnig upphafið af vonbrigðum mínum að við erum svo langt frá því að vera sannarlega tvítyngd land. Hvað fastur með mér vináttu við fólk sem hefur gert tilraun til að koma til mín með alls konar vegu, eins og ég gekk í átt að þeim. Ég held að þetta sé ein af ástæðunum hvers vegna tala ensku er enn mikil ánægja fyrir mig.
- Annie í Montreal
******************************
Eins og marga unga Quebecers, Ég fór vestur, leita að sumarvinnu og til að sökkva mér í öðru tungumáli mínu, English. Ég var 21 ára, með Mountain Bike, a svefnpoka og ævintýraþráin. Koma í Banff í apríl 1994 rétt áður en ferðamannatímann, Ég gisti á farfuglaheimili á meðan ég horfði á vinnu. Staðurinn fylltist Quebecers francophone, og svo ég kom upp vináttu við stúlku frá Japan, sem kenndi mér að telja í tungumáli hennar, sem var mjög gagnlegt þegar þjóna japanska viðskiptavini í búðinni þar sem ég vann að lokum allt sumar.
Með nýja vini, Ég hitti heillandi strák frá Calgary, enskumælandi listamaður sem mig langar til að gleyma áform mín að fara aftur til Quebec. Það er satt að það er ekki til betri leið til að læra tungumál - eða að gleyma hvað munur tungumál gerir.
Að vera með hann, Ég fór Banff í Calgary, að finna vinnu og hafist handa við að inngöngu í University of Calgary. First, þó, Ég var að fara að læra að skrifa á tungumáli Shakespeare, þannig að ég sótti um kvöldið enskunámskeið. Eftir tækifæri, Ég uppgötvaði líka að Háskóli Calgary hafði franska Center, staður hollur til samtal fyrir nemendur í tungumáli Molière. Það var frábær staður til að hitta Francophiles. Það sem ég heyrði oft í Calgary var forðast, "Ég tók franska immersion, en ég get ekki talað hana núna. Ég vildi að ég talaði betri. "Á miðju var ég fær um að vinna í nokkrar klukkustundir í hverri viku sem kennari til að hjálpa nemendum sem, eins og mig, vildi fá öruggari á öðru tungumáli. Þar sem ég uppgötvaði að ef tveir menn tala ekki sama móður tungumálið, fyrsta tungumál sem þeir tala saman er oft sá að þeir vilja halda áfram að nota. Tuttugu árum síðar, vinur John minn og ég, sem ég hitti á miðju og býr nú í Vancouver, samt alltaf að tala frönsku saman.
Ég hef margar spennandi minningar um þessa tíma æsku minnar í Alberta. Ég man líka það sem upphaf vonbrigði mín í möguleikann á sannarlega tvítyngd land. . Hvað hefur dvalið hjá mér eru vináttu við fólk sem gerði tilraun til að koma í átt mína í alls konar vegu, eins og ég var að fara til þeirra. Ég held að þetta sé ein af ástæðunum hvers vegna tala ensku er mikil ánægja fyrir mig.
- Annie í Montreal
ljósmynd lánsfé: <a href=”http://www.flickr.com/photos/mfakheri/3165040536/”>mohammadali</a> með <a href=”http://photopin.com”>photopin</a> <a href ==”HTTPp://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/2.0 /”>Cc<a/a>